Ποια είναι η καλύτερη γυμναστική – fitness, για όλες τις μαχητικές τέχνες;

 Ποια είναι η καλύτερη γυμναστική – fitness, για όλες τις μαχητικές τέχνες;

Πολλές φορές μαθητές και άλλοι δάσκαλοι μαχητικών, με ρωτάνε για το ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να γυμναστεί κανείς και να αποκτήσει καλή φυσική κατάσταση για οποιαδήποτε μαχητική τέχνη ή μαχητικό άθλημα, είτε πρόκειται για bjj, taekwondo, karate, boxing, muay thai, judo κτλ

Η ερώτηση είναι σχετική, αλλά υπάρχει μια κοινή απάντηση για όλες. Ας δούμε όμως κάποια πράγματα πριν μπούμε στο ψητό.

Είναι γεγονός ότι εάν πάρεις έναν πολύ καλό πυγμάχο ή γενικά striker και τον βάλεις στο τατάμι να παλέψει, θα «σκάσει» πάρα πολύ γρήγορα. Το ίδιο θα συμβεί και αν βάλεις κι έναν πολύ καλό στο grappling, μέσα στο ρινγκ να κτυπηθεί.

Μόνο από αυτή τη διαπίστωση εξάγεται ένα πολύ σημαντικό συμπέρασμα που αποτελεί και γενικό κανόνα για το ποια είναι η καταλληλότερη γυμναστική για καλή φυσική κατάσταση στις μαχητικές τέχνες.

Νο1 - Η ανάπτυξη των τεχνικών δεξιοτήτων, της κάθε τέχνης!

Η τεχνική λοιπόν είναι το Νο 1 για την ανάπτυξη της φυσικής κατάστασης στα μαχητικά.

Εάν μου φέρεις έναν πρωταθλητή στο cross fit, που ομολογουμένως έχουν απίστευτη φυσική κατάσταση ή έναν αθλητή του τρίαθλου και τον βάλεις στο τατάμι, θα κουραστεί αυτός πρώτος. Είναι γεγονός! Αυτό δε σημαίνει ότι εγώ έχω καλύτερη φυσική κατάσταση από αυτόν, καθώς εγώ δε μπορώ να τρέξω 10 χλμ, μετά να κολυμπήσω άλλα 3 και να τελειώσω με 20 χλμ ποδήλατο, σε τόση λίγη ώρα όπως αυτός… Όμως στο τατάμι εάν παλέψει μαζί μου, θα κουραστεί αυτός πρώτος κι εγώ θα τον βασανίζω μέχρι την τελευταία του ανάσα!

Άρα λοιπόν η τεχνική είναι αυτή που καθορίζει το πόσο καλή φυσική κατάσταση θα έχουμε σε μια μαχητική τέχνη! Και όσο περισσότερο βελτιώνουμε και αναπτύσσουμε την τεχνική μας, τόσο καλύτερη φυσική κατάσταση θα αποκτούμε! Το Νο1 λοιπόν στο πίνακα μας, είναι οι ικανότητες που έχουμε πάνω στην μαχητική τέχνη (τεχνική, τακτική, στρατηγική) ανεξάρτητα από το τι γυμναστικές ασκήσεις κάνει κανείς για να βελτιώσει την φυσική του κατάσταση.

Εάν δε ξέρεις τον τρόπο να αναμετρηθείς με κάποιον που τον γνωρίζει, όσο δυνατός κι αν είσαι όσο καλή αντοχή και να έχεις, θα σπαταλήσεις την δεκαπλάσια ενέργεια από αυτόν, που ξέρει τον τρόπο, και θα κουραστείς πρώτος!

Από εκεί και πέρα υπάρχουν πολλά σημεία της τεχνικής μας που πρέπει να βελτιώσουμε για να αναπτύξουμε την αντοχή μας. Παραδείγματος χάρη, έρχονται μαθητές και μου λένε, όταν ανέβηκες πάνω μου σε επίβαση (mount position) με έσκασες! Αυτό φταίει που δεν είχες καλή τεχνική και ποικιλία τεχνικών και τακτικής για να αποδράσεις από την επίβαση μου και να έρθεις σε top game όπου μπορείς να χρησιμοποιήσεις καλά το βάρος σου. Ή και το αντίθετο μπορεί να σπαταλήσω όλη μου την ενέργεια να περάσω την guard ενός πολύ καλού στο βραζιλιάνικο ζου ζιτσου (και να μην τα καταφέρω κι όλας) και να σκάσω γρήγορα!

Επίσης πολλές φορές κατεβαίνοντας από το ρινγκ όπου έκαναν sparring μαθητές μου, μου έλεγαν ότι έσκασα στην πυγμαχία ή το kick boxing, ενώ γνωρίζω ότι έχουν πολύ καλή φυσική κατάσταση. Οπότε τους ρωτούσα σε ποιο σημείο του αγώνα έσκασες; Όταν δεχόσουνα κτυπήματα στη γωνία;

Οπότε πρέπει να αναπτύξεις τα ειδικά εκείνα μέρη της τεχνικής σου κατάρτισης και της τακτικής του παιχνιδιού σου, ώστε να βελτιώσεις ακόμα πιο πολύ την φυσική σου κατάσταση. Στην ουσία είναι γίνεις πιο έξυπνος παίκτης και να μπορείς να χρησιμοποιείς τις τακτικές που έχεις μάθει για να ξεφεύγεις ή να επιβάλλεσαι στον άλλον, ανάλογα με την κατάσταση. Αυτό σημαίνει λιγότερη απώλεια ενέργειας, λιγότερος κόπος κι έτσι είσαι σε θέση να καταβάλλεις τα μεγάλα σου ενεργειακά αποθέματα σε επιθετικές ενέργειες για να κερδίσεις τον αγώνα.

Skills. Άρα το Νο1, όπως ήδη είπα πολλές φορές, είναι οι Ικανότητες και οι τεχνικές δεξιότητες που έχουμε αναπτύξει στην μαχητική μας τέχνη!

No2 - Καρδιοαναπνευστική Ικανότητα

Πιστεύω πολύ πως για να αποκτήσει κανείς μεγάλη βάση για να αναπτύξει την φυσική του κατάσταση, είναι η καρδιοαναπνευστική του ικανότητα. Πιστεύω πολύ στο τρέξιμο, στα σπριντς και πάρα πολύ στο κολύμπι!

Όσοι ποδοσφαιριστές πέρασαν από την σχολή μου, ομολογουμένως, είχαν την καλύτερη φυσική κατάσταση από κάθε άλλο είδος αθλητού που ήρθε για να μάθει μαχητικές τέχνες. Και λέω για τους ποδοσφαιριστές, διότι είναι περίεργο σπορ. Αποκτούν φυσική κατάσταση και δεξιότητες στα πόδια που τους κτίζουν μια τρομερή βάση για να αναπτύξουν τις τεχνικές δεξιότητες για κάθε μαχητική τέχνη.

Νο3 – Δύναμη και αντοχή στη δύναμη

Είτε δουλεύεις με βάρη, είτε με Kettlebells, είτε κάνεις TRX, είτε Body Weight exercises, είναι όλα εξαιρετικά! Εάν όμως δεν δώσεις πρώτα βάση στην ανάπτυξη της τεχνικής και των ικανοτήτων του αθλήματος σου, τότε όλα αυτά θα σου στερήσουν την πρόοδο στο μαχητικό άθλημα που έχεις επιλέξει να κάνεις.

Όλα τα άλλα, είναι καλά, είναι μέρος του παζλ για την φυσική κατάσταση στα μαχητικά, την σωστή στιγμή. Δεν πιστεύω πως πρέπει ένας αθλητής να δώσει όλη του την ενέργεια για να μπορεί να κάνει σκουώτ με το διπλάσιο ή τριπλάσιο του βάρους του. Δε πιστεύω πως θα τον βοηθήσει να γίνει καλύτερος στο άθλημα του. Πιστεύω όμως πως από ένα σημείο και μετά πρέπει να προπονείται και με βάρη για να έχει δεμένες και δυνατές αρθρώσεις και μυες!

Ένα άσχημο φαινόμενο

Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια κυριαρχεί το φαινόμενο της ημιμάθειας, σχετικά με τους εκπαιδευτές και προπονητές στα μαχητικά αθλήματα. Θέλω να πω πως άτομα με ανεπαρκή εκπαίδευση και μαθητεία σε μια μαχητική τέχνη, χρίστηκαν προπονητές από κάποια ομοσπονδία και επειδή έμαθαν και σεμιναριακά κάποιες προπονητικές μεθόδους με βάρη ή kettlebells ή όλα αυτά που ανέφερα στην αρχή του Νο3, ξαφνικά εκπαιδεύουν αθλητές, και αυτό το φαινόμενο είναι πολύ κακό καθώς αποπροσανατολίζει το κοινό που θέλει να μπει στον χώρο των μαχητικών αθλημάτων και δεν ξέρει τι να επιλέξει και ποιον προπονητή να επιλέξει ώστε να εξελιχθεί με ασφάλεια και με τον σωστό τρόπο.

Βλέπουμε πολλές φορές αθλητές που κατεβαίνουν να αγωνιστούν (στο ΜΜΑ ας πούμε) και από τα πρώτα δευτερόλεπτα και μόλις χάσουν την ορμητικότητα των πρώτων άστοχων επιθέσεων, μετά καταρρέουν. Αυτό είναι διότι ο προπονητής τους μπορεί να τους έκανε τούμπανα με τα βάρη (και ίσως και με άλλες μεθόδους), αλλά δεν έδωσε βάση στην τεχνική τους κατάρτιση και στην τακτική του αθλήματος. Και το έκανε αυτό όχι επι σκοπού, απλά επειδή είναι ανεπαρκής ο ίδιος!

Το μοντέλο αυτού του φαινομένου φαίνεται να είναι τάση στην εποχή μας, καθώς βλέπουμε σχολές να ανοίγουν που στην πραγματικότητα κάνουν fitness (κακό fitness, καθώς δεν υπάρχουν γνώσεις ούτε και γι αυτό ή οι γνώσεις είναι από το youtube) και παράλληλα διδάσκουν πυγμαχία, kick boxing κτλ απλά συμπληρωματικά για να ιδρώνουν οι μαθητές, χωρία να δίνουν καμία απολύτως σημασία στην τεχνική. Τινάζουμε δλδ πόδια χέρια στον αέρα και νομίζουμε ότι κάνουμε μαχητικό σπορ. Και κολλάνε κι ένα ΜΜΑ έξω στην πόρτα επειδή είναι της μόδας και επειδή είχαν κάνει 5 προπονήσεις με έναν φίλο τους, ο οποίος θα γινόταν παγκόσμιος πρωταθλητής, αλλά δεν είχε manager….

Κι όμως φτάνει κάποια στιγμή που αυτοί οι προπονητές θα κατεβάσουν σε αγώνες κάποιους από αυτούς που πηγαίνουν εκει για να μάθουν. Κι έχουν πειστεί ότι είναι έτοιμοι να αγωνιστούν. Το αποτέλεσμα σχεδόν πάντα, είναι ολέθριο!

Όλες αυτές οι σχολές είναι σχολές Mc donalds, όπως τις λέω εγώ, που πουλάνε πλαστικά cheeseburgers για να γεμίσει η κοιλιά από την πείνα.

Θέλει πολύ προσοχή στο πως θα επιλέξει κανείς την σχολή ή τον δάσκαλο όπου θα ξεκινήσει μια μαχητική τέχνη.

Σε πολλές περιπτώσεις, είναι προτιμότερο να πηγαίνεις 1 ώρα διαδρομή για να προπονείσαι στην κατάλληλη σχολή με τον κατάλληλο εκπαιδευτή, παρά στη σχολή της γειτονιάς επειδή είναι κοντά.  

-       Νεκτάριος Λυκιαρδόπουλος –