ΠΡΩΤΕΪΝΗ: Κίνδυνοι, άγνοια και η μεγάλη απάτη!

ΠΡΩΤΕΪΝΗ: Κίνδυνοι, άγνοια και η μεγάλη απάτη!

Η πρωτεΐνη είναι χρήσιμη για το αίμα, τους μυς, τους αδένες, τα νεύρα και άλλους ιστούς του σώματος. Ανήκει στα «δομικά υλικά» του σώματος, που ο οργανισμός χρησιμοποιεί για την ανοικοδόμηση των ιστών.

Ο ανθρώπινος οργανισμός για να κτίσει υγιείς – στέρεους κυτταρικούς ιστούς, χρειάζεται να λαμβάνει από την τροφή του ακέραια δομικά υλικά, που να προέρχονται από οργανικές τροφές (ζωντανές δλδ τροφές σε πρωτογενή μορφή).

Τι γίνεται λοιπόν τώρα… η θέρμανση των τροφών διασπά τις μοριακές αλυσίδες των πρωτεϊνών – υδατανθράκων – μεταλλικών αλάτων, σε θραύσματα τα οποία ο οργανισμός δεν αναγνωρίζει και δεν θέλει να τα χρησιμοποιήσει ως τροφές, διότι τα θεωρεί απορρίμματα και προιόντα αποσυνθέσεως από θερμική διάσπαση. Αυτό σημαίνει ότα τα θερμικώς διασπασμένα τρόφιμα, όπως π.χ. το μαγειρεμένο κρέας, τα κατατάσσει ως σάπιο ωμό κρέας.

            Επειδή τα κύτταρα «καθαριστές» των εντέρων δεν είναι δυνατόν να συλλάβουν τα πολύ μικρά διασπασμένα οργανικά υπολείμματα του «σάπιου» μαγειρεμένου κρέατος, στα έντερα, υπάρχει συνεχώς μια κατάσταση ανεκδήλωτης, εν δυνάμει σηψαιμίας. Παρατεινόμενη αυτή η κατάσταση προκαλεί καρκίνο του παχέος εντέρου και λοιπές ασθένειες της ειδικότητος της Γαστρεντερολογίας η οποία καταστέλλει τα συμπτώματα αλλά ποτέ δεν κατονομάζει και δεν αίρει φυσικά, την αιτία των εντερικών ασθενειών.

Από την υγεία του εντέρου εξαρτώνται και ένα σωρό άλλες ασθένειες οι οποίες είναι σε ποσοστό 80-90%, όλων των γνωστών σύγχρονων ασθενειών.

            Όσα μεγαλύτερα θραύσματα «σάπιων» πρωτεϊνών μαγειρεμένου κρέατος- ψαριών – αυγών – βρασμένων γαλακτοκομικών, κατορθώσουν να συλλάβουν τα έντερα, τα μεταφέρουν στο αίμα και μέσω αυτού στα κύτταρα τα οποία μοιάζουν με ετοιμόρροπα κτήρια, διότι η οικοδόμηση κυττάρων με πρωτεϊνικά θραύσματα, όχι μόνο δεν κτίζουν υγιή κύτταρα αλλά βοηθούν στην καταστροφή περισσοτέρων!

 Τα ίδια συμβαίνουν όταν αντι για ακέραια αδιάσπαστα μεταλλικά οργανικά άλατα από ωμά λαχανικά, ο οργανισμός τα προσλαμβάνει διασπασμένα και σε αποσύνθεση μέσω θερμότητας από μαγειρεμένα λαχανικά, υπό μορφή ανόργανων αλάτων, που ευθύνονται αποκλειστικά για την αρθρίτιδα, ατόμων μετάλλων όπως το ασβέστιο, υπεύθυνο της αρτηριοσκληρώσεως, και οργανικών ανθρακικών οξέων τα οποία κατατρώγουν το οργανικό ασβέστιο των οστών προκαλώντας οστεοπόρωση και διάβρωση οστών.

 Όμοια συμβαίνουν όταν αντί για ακέραιους αδιάσπαστους υδατάνθρακες υψηλής ενέργειας από ωμά φρούτα και άθερμα έλαια (ξηρούς καρπούς και ελαιόλαδο), ο οργανισμός τους προσλαμβάνει διασπασμένους σε αποσύνθεση μέσω θερμότητας από μαγειρεμένα έλαια και θερμασμένη (διϋλισμένη) άσπρη ζάχαρη  και προϊόντα από λευκό επεξεργασμένο αλεύρι (μακαρόνια), τα οποία είναι υδατάνθρακες χαμηλής και «νεκρής» ενέργειας, ανίκανους να υποστηρίξουν καύσεις μεγάλης εντάσεως και διάρκειας, αυτές οι οποίες απαιτούνται για τον… ηρωικό Ελληνικό τρόπο ζωής!

            Επομένως καταλήγουμε στην διαπίστωση ότι τα παρά φύσει μεταλλαγμένα μέσω θερμάνσεως τρόφιμα προκαλούν κυτταρική μετάλλαξη σε ανίσχυρους ετοιμόρροπους σωματικώς και κατά συνέπεια και συναισθηματικώς και πνευματικώς, ανθρώπους.

            Ισχύει απολύτως η αντίθετη διαπίστωση: τα φυσικά άθερμα αμετάλλακτα τρόφιμα οικοδομούν υγιή ακέραια πλήρη κύτταρα σε πανίσχυρους και άτρωτους σωματικώς – συναισθηματικώς – πνευματικώς, Ελεύθερους Ανθρώπους!

Οι μύθοι σχετικά με την πρόσληψη πρωτεΐνης

Από την δεκαετία του 20 ένας Δανός θρεψολόγος και διαιτολόγος ονόματι Mikkel Hindhede, προς τιμήν του οποίου η Δανία ίδρυσε τελειότατο εργαστήριο θρεψολογίας, απέδειξε μέσω πειραματισμών σε στρατιώτες, αθλητές και απλούς ανθρώπους, ότι ένας άνθρωπος  βάρους 70 κιλών και ηλικίας μεταξύ 20-30 ετών, δεν χρειάζεται παραπάνω από 25 – 30 γρμ πρωτεΐνης την ημέρα. Και φυσικά επειδή ο ίδιος και τα παιδιά του ήταν χορτοφάγοι πρότεινε την ποσότητα αυτή να την λαμβάνει ο άνθρωπος από φρέσκα λαχανικά και ξηρούς καρπούς, περιλαμβάνοντας όλα τα αμινοξέα που χρειάζονται, στους σωστούς συνδυασμούς. Ο Mikkel Hindhede, έσωσε κυριολεκτικά την Δανία στον 1^ο παγκόσμιο πόλεμο, μειώνοντας την κατανάλωση κρέατος και αυξάνοντας αυτή των ωμών λαχανικών.

Έτσι καταρρίπτεται ο μύθος που δυστυχώς επικρατεί σήμερα, ειδικά ανάμεσα στους Έλληνες αθλητές και απλούς πολίτες ότι ο άνθρωπος χρειάζεται 2-3 γρμ ανά κιλό σωματικού βάρους!

Αυτό είναι ένα τεράστιο ψέμα, που έχει στηθεί από την βιομηχανία τροφίμων και συμπληρωμάτων διατροφής. Συνένοχοι σε αυτή τη συνομωσία είναι και η Ιατρική επιστήμη, καθώς σιγοντάρει την ιδέα αυτή, ότι περισσότερη πρωτεΐνη = περισσότεροι μυς.

Πολλοί ρωτούν από πού θα παίρνω την πρωτεΐνη μου;

Όπως λέει και ο καλός μου φίλος και μέγιστος Φυσικοπαθητικός, Σπάρτακος Μαρινάκης, από εκει που την παίρνει και ο γορίλλας! Ο οποίος έχει το ίδιο DNAμε τον άνθρωπο σε ποσοστό 97%. Και αν μπορούσε να κάνει πιέσεις πάγκου, με σωματικό βάρος 250 – 400 kg που έχει, θα σήκωνε 1,200 κιλά! Εντυπωσιακό για κάποιον που τρώει μόνο φρούτα, λαχανικά και ξηρούς καρπούς.

            Η κακή επίδραση του λευκώματος είναι μεγαλύτερη στο συκώτι και τα νεφρά. Καθώς δεν μπορούν να φιλτράρουν αποτελεσματικά και 100% την περίσσια ζωική πρωτεΐνη που καταναλώνουμε καθημερινά. Για τον λόγο αυτόν δεν υπάρχει ασθενής που να υποφέρει από ουραιμία χωρίς να έχει τραφεί με μπόλικες πρωτεϊνούχες τροφές. Δικαιολογημένα αποκαλείται από τους ειδικούς διατροφολόγους της πραγματικά υγιεινής διατροφής «παθογόνος τροφή».

Από τα δηλητήρια που παράγουν τα κρέατα είναι και το ουρικό οξύ, που όλος ο Δυτικός «πολιτισμένος» κόσμος πάσχει. Η αιτία που ανεβάζει το ουρικό οξύ, με τους γνωστούς κινδύνους που περικλείει, βρίσκεται στην υπερβολική κατανάλωση ζωικών πρωτεϊνών. Η σύγχρονη Ιατρική προτείνει στους ασθενείς να μειώσουν το κρέας το κόκκινο και να τρώνε πιο πολύ λευκό και γαλακτοκομικά. Η αλήθεια είναι ότι θα έπρεπε να πουν στον ασθενή να κόψει εντελώς το κρέας, να περιορίσει τα γαλακτοκομικά (τα οποία έχουν σαφώς λιγότερο ουρικό οξύ) και να τρέφεται μόνο με φυτικές πρωτεΐνες, οι οποίες δεν περιλαμβάνουν καθόλου ουρικό οξύ ή ίχνη.

Μερικές αλήθειες

Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι εύκολο, κάποιος ο οποίος έχει συνηθίσει να τρέφεται καθημερινά με κρέας, να το κόψει μαχαίρι. Επίσης το χώμα σήμερα, είναι ποτισμένο με φυτοφάρμακα και οι βιολογικές καλλιέργειες δεν μπορούν να θρέψουν όλο τον πληθυσμό και είναι και πιο ακριβές.

Έτσι εάν πρέπει κανείς να φάει ζωική πρωτεΐνη, προτείνω να το κάνει ως εξής:

Να προτιμήσει τα ανάλατα γαλακτοκομικά προϊόντα όπως τυρί και γιαούρτι (το παστεριωμένο γάλα αφήνει βλέννες στο έντερο και προκαλεί δυσκοιλιότητα)

Μετά να προτιμήσει το ψάρι και καλύτερα τα μικρά ψάρια (σαρδέλες, γαύρο κτλ) καθώς και τα ωμά οστρακόδερμα με λεμόνι, όπως στρείδια, μύδια, γυαλιστερές, γαρίδες, καραβίδες, καβούρια κτλ Τα μαλάκια όπως χταπόδι, καλαμάρια, σουπιές κτλ αποφεύγετε τα, διότι οι πρωτεΐνες τους δεν αφομοιώνονται από τον ανθρώπινο οργανισμό.

Από τα κρέατα, έτσι όπως είναι σήμερα η επικρατούσα κατάσταση, προτιμάτε αυτά τα οποία είναι ελευθέρας βοσκής, διότι όλα τα άλλα, είναι ποτισμένα με αντιβιοτικά, πανίσχυρα δηλητήρια που γεμίζουν το κρέας με τοξίνες τις οποίες ο οργανισμός δεν μπορεί να αποβάλλει!

 Κατάλληλα προς βρώση κρέατα, θεωρώ πως είναι τα ελευθέρας βοσκής πουλερικά, κυνήγι, και τέλος κατσίκια, αρνιά, προβατίνες. Και αυτή η κατηγορία δεν θα πρέπει να καταναλώνεται περισσότερο από 1 -2 φορές την εβδομάδα.

Μακριά από αλλαντικά τα οποία φτιάχνονται κάτω από εξαιρετικά επικίνδυνες συνθήκες και τα κρέατα τα οποία αποτελούν αυτά τα λαχταριστά κομμάτια ζαμπόν, τα οποία βλέπετε στις βιτρίνες των σούπερ μάρκετ, δεν θέλετε να ξέρετε από πού προέρχονται…

Παρακάτω δίνω μια λίστα προϊόντων με το ποσοστό πρωτείνης που έχουν σε 100 γρμ.

Σύκα ξηρά                                                    4,1

Χουρμάδες                                                  2

Σπανάκι                                                         3,4

Μπρόκολο                                                  2

Κουνουπίδι                                                   2

Φασολάκια                                                  3,5

Φασόλια                                                      23

Φακές                                                            25

Κουκιά                                                           25

Μανιτάρια                                                    3,5

Αγκινάρες                                                    3,7

Μαιντανός, Σέλινο                                     2

Λάχανο                                                         2,2

Ελιές μαύρες                                               2,2

Σιτάρι                                                              11,5

Σιταρίσιο ψωμί                                            10

Καστανό ρύζι                                              6,5

Κάστανα                                                       4

Καρύδια                                                        16

Αμύγδαλα                                                    24

Γάλα κατσικίσιο                                          3,5

Γιαούρτι                                                         3,5

Τυρί φέτα                                                      17,5

Τυρί κασέρι                                                  29

Χοιρινό κρέας                                             12

Βοδινό                                                           20

Πρόβατο                                                      17,1

Κοτόπουλο                                                  18,5

Ψάρια μικρά                                                            13 – 17

Ότι χρειάζεται να μαγειρέψουμε καλό είναι να το κάνουμε με τον πιο ανώδυνο τρόπο (χαμηλή φωτιά, στον ατμό, βραστό).

Το κρέας μην το μαγειρεύεται με πολλά μπαχαρικά καθώς το κάνουν ακόμα πιο επικίνδυνο και το καταστρέφουν ακόμα πιο πολύ.

Να θυμάστε ότι: σκόρδο, κρεμύδι και πιπεριά, είναι τα αντιβιοτικά της φύσης.

Για τα μπαχαρικά και ειδικά το αλάτι και τις θανατηφόρες του συνέπειες, θα μιλήσουμε σε άλλο άρθρο.

Τέλος, είναι βέβαιο ό,τι θα αισθανόμαστε πολύ όμορφα όταν γνωρίζουμε ό,τι αυτό που τρώμε δεν προξενεί καμιά ζημία στο περιβάλλον ή σε άλλους ανθρώπους του πλανήτη ούτε προκαλεί σκληρότητα και θάνατο σε ζώα, τα οποία εκτρέφονται σε πολύ άσχημες συνθήκες και περιμένουν να σφαχτούν, για να λυτρωθούν. Και θα αισθανόμαστε ακόμα καλύτερα όταν γνωρίζουμε ό,τι αυτό που επιλέξαμε να φάμε συμβάλλει σε ένα άλλο μέλλον για τον πλανήτη, αειφόρο και βιώσιμο.

 - Νεκτάριος Λυκιαρδόπουλος -